اتحادیه جهانی کشتی
قوانین بینالمللی رویدادهای رزمی پانکریشن
جدیدترین نسخه، مارس 2017
فهرست مطالب
آتلیما پانکریشن
قوانین عمومی
ماده 1- بیانیه مأموریت
ماده 2- اهداف
ماده 3- کاربرد قوانین و مجوز اتحادیه جهانی کشتی
ماده 4- شروط ضددوپینگ و بهداشتی
ماده 5- کاهش وزن
شیوه رقابت
ماده 6- سیستم رقابتی
ماده 7- معاینه پزشکی و بررسی لباس
ماده 8- وزنکشی
ماده 9- قرعه کشی
ساختار اساسی
ماده 10- تقسیمات سن و وزن
ماده 11- لباس و ظاهر ورزشکار
ماده 12- ناحیه رقابت
ماده 13- خدمات پزشکی
هیئت داوری
ماده 14- ترکیب
ماده 15- لباس
ماده 16- وظایف کلی
ماده 17- داور وسط
ماده 18- داوران کناری
ماده 19- رئیس تشک
مسابقه
ماده 20- طول مدت مسابقات
ماده 21- اعلام و آغاز مسابقات
ماده 22- موضع بی طرف
ماده 23- سطح تماس و اهداف
ماده 24- امتیازدهی برای حرکات
ماده 25- مبارزه زمینی
ماده 26- آسیب و زمان خونریزی
ماده 27- وقفه در مسابقه
ماده 28- معیارهای تصمیم گیری
ماده 29- وقت اضافه
ماده 30- اعتراض
ماده 31- امتیازات رده بندی مسابقه
خطاهای فنی
ماده32- کم کاری
ماده 33- حرکات و فنهای غیرقانونی
ماده 34- روش های اخراج
ماده 35- مشارکت
ماده 36- برنامه
ماده 37- ارزیابی
ماده 38- مشارکت
ماده 39- برنامه
ماده 40- ارزیابی
سیستم امتیازدهی برای پلی داماس و پالسماتا
پانکریشن
ماده 41- قواعد عمومی
ماده 42- لباس
ماده 43- پوشش محافظ
ماده 44- امتیازات
ماده 45- قفل ها
مفاد نهایی
واژهنامه
آتلیما پانکریشن
قوانین عمومی
ماده 1- بیانیه ماموریت
پانکریشن یک هنر رزمی میراث جهانی است، با تمایز منحصر به فردی که تنها ورزش رزمی موجود در دنیاست که می توان ریشههایش را در بازیهای المپیک باستانی از 648 پیش از میلاد تا 393 پس از میلاد یافت.
کمیته جهانی پانکریشن و پانکریشن آتلیما (WPAC) با مجوز اتحادیه جهانی کشتی جهت پرورش سلامت جسمی و روحی افراد در رشته پانکریشن، تاسیس شد. هدف کمیته جهانی پانکریشن این است که پانکریشن را تبدیل به ورزشی مهیج و تماشایی کند و آن را در سطح جهانی مطرح نماید تا نهایتا جایگاه المپیک را بدست آورد. مطابق با فلسفه عمومی ورزش، پانکریشنکاران ملزم به احترام به ارزشهای ورزشکاری و پهلوانی و بازی جوانمردانه میباشند و هرگز نباید عمدا به ورزشکاری در رقابت آسیب وارد آورند.
پانکریشن با اهداف مبارزه و جنگ ایجاد شد، و سربازانی که آموزش پانکریشن دیده بودند با سلاح یا بدون سلاح، شکست ناپذیر بودند. امروزه، عاشقان فول کنتاکت به سراغ پانکریشن می روند، در حالی که ورزشکارانی که میخواهند با شدت سمیکنتاکت مبارزه کنند برای آتلیما پانکریشن مناسب هستند. پالسماتا و پلیداماس مبارزات نمایشی هستند و بخشی از آتلیما پانکریشن میباشند. تمامی فدراسیونهای پانکریشن، تحت کنترل اتحادیه جهانی کشتی، مسئول انتقال پانکریشن به نسلهای بعدی هستند، بدون تغییر ساختار آن. امیدواریم مجددا پانکریشن را در بازیهای المپیک ببینیم.
ماده 2- اهدف
بر اساس اساسنامه و مقررات مختلف اتحادیه جهانی کشتی، قوانین بینالمللی مندرج در اسناد کنونی، چهارچوبی را تشکیل میدهند که ورزش پانکریشن در آن چهارچوب اجرا میشود و ارتقا مییابد و اهداف ویژه زیر را دنبال میکند.
تعریف و تعیین شرایط عملی و فنی که تحت آنها مسابقه برگزار می شود
تعیین ارزش و امتیازی که به حرکات و فنها اختصاص داده میشود
فهرست کردم موقعیت ها و ممنوعیت ها
تعریف وظایف فنی هیئت داوری
ایجاد سیستم رقابت، طبقه بندی، امتیازات فنی، جریمه ها، حذف ها و غیره.
ماده 3- کاربرد قوانین و مجوز اتحادیه جهانی کشتی
قوانین تعریف شده در اسناد کنونی می بایست برای تمامی رویدادهای قانونی اتحادیه جهانی کشتی اجرایی شوند تا از ایمنی و امنیت مطلوب ورزشکاران و رشد سالم این رشته اطمینان حاصل گردد.
مجوز اتحادیه جهانی کشتی برای هر رقابت بینالمللی پانکریشن با بیش از دو کشور شرکتکننده، الزامی است. هر رقابت بینالمللی باید به اتحادیه جهانی کشتی گزارش شود و به تقویم رسمی آن اضافه گردد. بیمه اتحادیه جهانی کشتی تنها برای رقابتهایی اعمال میشود که در تقویم اتحادیه جهانی کشتی ظاهر میشوند.
ماده 4- شروط ضددوپینگ و بهداشتی
تمامی ورزشکاران شرکتکننده در رویدادهای قانونی اتحادیه جهانی کشتی موافقت مینمایند که مطیع قوانین و مقررات ضددوپینگ اتحادیه جهانی کشتی و قانون ضددوپینگ جهانی باشند.
به علاوه، ورزشکارانی که به ویروس اچآیوی یا هپاتیت ب آلوده هستند، از شرکت در رقابتهای پانکریشن منع میباشند. کارکنان بخش پزشکی که به این ویروسها آلوده میباشند از انجام مراقبتهای درمانی مربوط به پانکریشنکاران خونریزی کرده اند، منع میباشند.
ماده 5- کاهش وزن
در مورد کاهش وزن در محل رقابت، اتحادیه جهانی کشتی قوانین زیر را اتخاذ نموده است: کم کردن آب بدن یا محدودیت بیش از حد کالری، استفاده از داروهای ادرارآور، استفراغآور، ملین، و استفراغ خود خواسته توسط اتحادیه جهانی کشتی ممنوع شده است. استفاده از سونا و اتاقهای بخار یا لباسهای عایق عایق بخار برای پانکریشنکاران زیر 18 سال ممنوع میباشد.
شیوه رقابت
ماده 6- سیستم رقابتی
سیستم رقابتی از سیستمی تبعیت می کند که توسط اتحادیه جهانی کشتی برای رقابتهای المپیک بر اساس حذف مستقیم با شانس مجدد به تصویب رسیده است. تعیین حریف بر اساس شمارههای قرعه کشی شده انجام میگیرد. اگر تعداد پانکریشنکار مطلوب نباشد (مثلا 4، 8، 16، 32، 64 و غیره)، مسابقات مقدماتی از پایین براکتها انجام میشود. پانکریشنکارهایی که در مسابقاتشان برنده میشوند، در برکتها ادامه میدهند، تا زمانی که دو پانکریشنکار شکستنخورده باقی بمانند. آنها در مسابقه نهایی برای مدال طلا و نقره رقابت میکنند. پانکریشنکارهایی که در مقابل دو فینالیست شکست خورده اند، مسابقات شانس مجدد را در دو گروه مختلف انجام میدهند: نخستین گروه با پانکریشنکارهایی که در مقابل اولین فینالیست شکست خوردند و دومین گروه با پانکریشنکارهایی که در مقابل فینالیست دوم شکست خوردند.
در صورتی که یک دسته کمتر از 6 رقابتکننده داشته باشد، رقابت از سیستم نوردیک پیروی میکند و همه رقبا باهم مبارزه میکنند. رتبه بندی با توجه به تعداد پیروزی ها انجام می شود. در صورت تساوی، امتیازات ردهبندی پانکریشنکارها را از هم جدا میکند و اگر همچنان برابر بودند، رتبه برنده مبارزه مستقیمشان بالاتر از دیگری خواهد بود.
ماده 7- معاینه پزشکی و بررسی لباس
اتاقهای یا زمانهای جداگانه برای مردان و زنان میبایست برای معاینه پزشکی فراهم شود. ورزشکاران میبایست لباس زیر بپوشند. کادر پزشکی آنها را برای آلودگیهای پوستی و شرایط بالینی مانند جراحت یا بیماری مسری معاینه میکند. کادر پزشکی صلاحیت و اختیار کامل دارد تا تصمیم بگیرد که آیا ورزشکاران برای رقابت مناسب هستند یا خیر.
ماده 8- وزنکشی
وزنکشی روز پیش از رقابتها در محیطی محصور نزدیک محل رقابتها انجام میشود. دسترسی آن باید به رقبا، مربیان، داوران و کادر رسمی وزنکشی محدود شود. چنانچه هر یک از رقبا در محدوده زمانی مندرج در برنامه رقابت، معاینه پزشکی نشده باشد، وی نباید در وزنکشی پذیرفته شود.
ماده 9- قرعه کشی
تعیین حریف برای ورزشکاران بوسیله کامپیوتر انجام خواهد شد.
ساختار اساسی
ماده 10- تقسیمات سن و وزن
تمامی ورزشکاران باید سندی رسمی ارائه دهند که سن و هویت شان را اثبات کند. هر ورزشکاری که مشخص شود در گروه سنی پایینتر از رده سن مشخص شده اتحادیه جهانی کشتی، رقابت میکند، به طور خودکار از آن رقابت محروم میشود.
14 تا 15 ساله
- پسران: 45، 50، 55، 60، 65، 70، 70+ کیلوگرم
- دختران: 40، 45، 50، 55، 60، 60+ کیلوگرم
16 تا 17 ساله
- پسران: 50، 55، 60، 65، 70، 75، 75+ کیلوگرم
- دختران: 45، 50، 55، 65، 70، 70+ کیلوگرم
18 تا 19 ساله
- مردان: 60، 66، 71، 84، 92، 100، 100+ کیلوگرم
- زنان: 53، 58، 64، 71، 71+ کیلوگرم
20 تا 35 ساله
- مردان: 60، 66، 71، 77، 84، 92، 100، 100+ کیلوگرم
- زنان: 53، 58، 64، 71، 71+ کیلوگرم
پانکریشنکارهای بین سنین 18 تا 19 سال میتوانند در رده بزرگسال (20 تا 35 ساله) در صورت ارائه رضایت پزشکی، رقابت نمایند.
36 تا 56 ساله
- مردان: 60، 66، 71، 77، 84، 92، 100، 100+ کیلوگرم
- زنان: 53، 58، 64، 71، 71+ کیلوگرم
ماده 11- لباس و ظاهر ورزشکار
پانکریشنکارها در لبه پالسترا (تشک) در حالی که اندیمای تاییده شده اتحادیه جهانی کشتی و پوشش محافظ بر تن دارند، کنار لبه تشک میآیند.
اندیما:
اندیما متشکل از پیراهن بزرگی است که آستینهایش تا آرنج میآیند و شلواری که تا زانو است. نواری با طرح زنجیره یونانی اطراف یقه و پهلوی بیرونی شلوار است. نختسین پانکریشنکار، اندیمای سفید می پوشد، و دومی اندیمای آبی بر تن میکند. پانکریشنکارهای زن مجازند یک تیشرت سفید زیر پیراهن خود بپوشند.
پشت لباس یک پارچه سفید قرار دارد به ابعاد 30 سانتی متر در 25 سانتیمتر. در قسمت فوقانی، نام ورزشکار نوشته است، و در قسمت پایین آن، سه حرف که نشانه نام کشور ورزشکار است میآید.
پوشش محافظ:
پانکریشنکارها دستکشو ساق بند، بیضهبند، و محافظ دهان (اختیاری) مورد تایید WPC میپوشند. زنان پانکریشن نیز مجاز به پوشیدن محافظ سینه هستند.
برای پلیداماس و پالسماتا، ورزشکاران میتوانند بیضهبند، محافظ دهان، یا محافظ سینه برای زنان بپوشند.
نام اختصاری کشور:
برای تمامی رقابتهای قاره ای و جهانی، پانکریشنکارها می بایست نام اختصاری رسمی کشور شان را در پشت پیراهن رقابتشان داشته باشند.
تبلیغات روی لباس:
پانکریشنکارها میتوانند نام یا نشان اسپانسرهای خود را روی لباس رقابتشان داشته باشند مادامی که مخل شناسایی رنگ لباس و نام کشور نشود.
ظاهر و بهداشت:
اندیماها باید تمیز، خشک، و عاری از هرگونه بوی ناخوشایند باشند. پانکریشنکارها حق پوشیدن بانداژ روی مچ، زانو یا آرنجشان را ندارند مگر در صورت آسیب با دستور پزشک.
پانکریشنکارها حق همراه داشتن هرگونه شیای که ممکن است باعث آسیب به رقیبشان شود مانند گردنبند، دستبند، پابند، حلقه و انگشتر، اندام مصنوعی، پرسینگ و غیره را ندارند. ناخن انگشتهای دست و پای پانکریشنکارها باید کوتاه و بدون لبه تیز باشد. اگر موی ورزشکار بلندتر از شانه باشد، وی باید از یک پوشش موی ورزشی استفاده کند. پانکریشنکارها باید تمیز و آراسته باشند و مو و صورت شان میبایست عاری از هر گونه ماده چرب، روغنی، یا چسبناک باشد. به منظور رعایت سلامت و بهداشت ورزشکاران، این قوانین میبایست کاملا اجرایی شوند.
در معاینه پزشکی، یک داور اتحادیه جهانی کشتی باید بررسی کند که تمامی رقبا الزامات این بند را رعایت کنند. باید به ورزشکاران هشدار داد که چنانچه ظاهر یا لباسشان مناسب نباشد، آنها اجازه ورود به مسابقه را ندارند. اگر یک پانکریشنکار بدون داشتن ظاهری مطابق قوانین حاضر وارد پالسترا (تشک) شود، به وی 2 دقیقه وقت داده میشود تا آن را عوض کند در غیر این صورت او بازنده مسابقه خواهد بود.
ماده 12- ناحیه رقابت
ناحیه رقابت در پانکریشن، پالسترا (تشک) نامیده میشود. برای تمامی رویدادهای مورد تایید اتحادیه جهانی کشتی، دایره ای 8 تا 10 متری متشکل از تشکهای 10 در 10 یا 12 در 12 مورد تایید اتحادیه جهانی کشتی می بایست مورد استفاده قرار گیرد. مرکز پالسترا دارای یک دایره 1 تا 3 متری است که نقطه آغاز پانکریشنکارها است. روکشهای تشک می توانند سفید و آبی یا به رنگهای رسمی کشتی المپیک باشند.
ماده 13- خدمات پزشکی
سازمان دهنده رویداد اتحادیه جهانی کشتی، مسئول فراهم آوردن خدمات پزشکی است. کادر پزشکی تحت نظر پزشک مسئول اتحادیه جهانی کشتی خواهند بود و مسئولیت اجرای معاینات پزشکی و همچنین نظارت پزشکی در کل رویداد را بر عهده دارند. طی رقابتها، پزشک تنها در صورتی مداخله می نماید که داور وسط او را فراخوانده باشد. کادر پزشکی باید در صورت هر گونه حادثه یا آسیب آماده اقدام باشند و تصمیم بگیرند که آیا پانکریشنکار میتواند به مسابقه ادامه دهد یا خیر.
هیئت داوری
ماده 14- ترکیب
هیئت داوری برای هر مسابقه متشکل از یک رییس تشک، یک دارو وسط، و دو داور کنار است. داور وسط در مرکز دایره پالسترا رو به میز میایستد، در حالی که دو داور کنار روبروی یکدیگر در دو طرف پالسترا میایستند. در رقابتهای بزرگ، اعضا هیئت داوری نباید هم ملیت باشند یا در مسابقات پانکریشنکارهای هموطنشان داروی کنند.
ماده 15- لباس
هیئت داوری، اندیمای قرمز و کفش ورزشی قرمز می پوشند. هیئت داوری یک نوار قرمز به دور مچ دست چپ شان و یک نوار سفید به دور مچ دست راست شان دارند. داوران کنار یک پرچم کوچک سفید در دست راست و یک پرچم کوچک آبی در دست چپ نگه می دارند. به علاوه، داور وسط دستکشی شبیه دستکش جراحی می پوشد.
ماده 16- وظایف کلی
هیئت داوری میبایست تمامی وظایف مندرج در آییننامه حاکم بر مسابقات پانکریشن، و در هر مقررات ویژه ای که برای یک سازماندهی یک رقابت خاص مقرر میشود، را انجام دهد. داوران وسط و داوران کناری ملزم به استفاده از واژگان تخصصی و اشارههای اتحادیه جهانی کشتی میباشند که مناسب نقش مربوطه آنها هنگام اجرای مسابقه باشد. علاوه بر این، آنها حق صحبت به هیچکس را حین مسابقه ندارند، به جز بین خودشان هنگامی که باید باهم مشورت کنند تا وظایف خود را به درستی انجام دهند.
هیئت داوری مسئول بررسی شرایط مناسب پالسترا و ناحیه اطراف آن است (به ویژه موقعیت مناسب داوران کناری و صندلی های گوشهها). همچنین انتظار میرود صدای گانگ مورد استفاده در هر پالسترا شناخته شود و بررسی شود که هیئت داوری وظیفه اش را به درستی انجام می دهد. هیئت داوری می بایست درک و تجربه کافی از ضربات و حرکات رزمی داشته باشد و قادر به ارزیابی و تشخیص فوری هر نوع ضربه و حرکتی در صورت لزوم برای اطمینان از ایمنی و حفاظت ورزشکاران باشند.
ماده 17- داور وسط
داور باید رو به میز کنترل (ژوری) باشد، و امتیازات و خطاهای انجام شده توسط ورزشکاران را ارائه دهد. بنابراین، ورزشکار آبی در سمت چپ داور وسط خواهد بود، و ورزشکار سفید در سمت راست وی خواهد بود. داور وسط دو مچبند رنگی دارد نشانه رنگهای دو ورزشکار، تا امتیازات را تعیین کند. داور وسط می بایست گزارش داوران کنار را در نظر بگیرد اگر هر دوی انها مخالف نظر وی باشند.
داور وسط مسئول اجرای منظم مسابقاتی است که وی مطابق قوانین رسمی اتحادیه جهانی کشتی بر آنها نظارت دارد. او باید دستور احترام مسابقه دهندگان را بدهد و تسلط کافی بر آنها داشته باشد به طوری که آنها از دستورات وی پیروی کنند. داور وسط می بایست مسابقات را بدون هیچ گونه مداخله نامنظم و بیرونی اجرا کند. وظیفه اصلی داور وسط شامل آغاز و قطع مسابقه، اعمال جریمهها، و اعلام برنده است.
دستورات شفاهی بکار رفته توسط داور وسط طی مسابقه می بایست مطابق با قوانین داوری بین المللی باشد. هر زمانی که حرت باید قطع شود، داور وسط می بایست دستور “Stop” (توقف) را بدهد و پانکریشنکارها را با لمس کردنشان از هم جدا کند. وظایف اصلی داور وسط:
- هنگامی که پانکریشنکارها وارد پالسترا می شوند و پیش از ترک پالسترا، با آنها دست بدهد.
- لباس مسابقه و پوشش محافظ پانکریشنکارها را بازرسی کند و در صورتی که مطابق قوانین مندرج نباشند، آنها را ملزم به تعویض لباس ظرف 2 دقیقه نماید.
- هنگامی که پانکریشنکارها در موقعیت ایستاده هستند به آنها نزدیک نشود، اما در صورتی که در موقعیت زمینی هستند به آنها نزدیک بماند.
- به پانکریشنکارها خیلی نزدیک نشود و مانع دید داوران کناری نگردد (به ویژه اگر ورزشکاران در حال گلاویز شدن باشند)
- به هیچ وجه به پانکریشنکارها پشت نکند چرا که ممکن است کنترلش بر موقعیت را از دست بدهد.
- بدون قطع کردن مسابقه، پانکریشنکار منفعل را به صورت شفاهی تحریک و ترغیب کند.
- اطمینان حاصل کند که پانکریشنکارها طی مسابقه به بهانه پاک کردن بدنشان، خالی کردن بینیشان، وانمود کردن به آسیبدیدگی و غیره استراحت نکند.
- در صورت نقض قوانین و اعمال خشونت توسط پانکریشنکار، حرکت را قطع کند و جریمه اجرا نماید.
- اگر لباس ورزشکار پاره شود، حرکت را قطع کند و از وی بخواهد لباسش را تعویض نماید (هر بار که پانکریشنکار خواسته شود که لباسش را تعویض نماید، حداکثر 1 دقیقه زمان دارد)
- آماده متوقف کردن پانکریشنکارها باشد وقتی که به لبه پالسترا نزدیک می شوند.
- حرکت را قطع کند و پانکریشنکارها را به موقعیت آغاز بازگرداند وقتی حرکت اوت شود (برای مثال وقتی هیچ قسمتی از بدن پانکریشنکار ناحیه مسابقه را لمس نکند یا وقتی هر بخشی از بدن پانکریشنکار خارج از ناحیه حفاظت باشد).
- در صورت آسیب دیدگی، مسابقه را متوقف نماید و از کادر پزشکی بخواهد مداخله کنند.
- پس از آنکه یک پانکریشنکار به صورت فیزیکی (با یک ضربه آهسته) یا به صورت شفاهی، به سابمیشن اشاره کرده، مسابقه را متوقف کند. داور همچنین باید برای اطمینان از ایمنی پانکریشنکاران، آنها را لمس کند.
- هر گاه که لازم باشد مسابقه را در زمان دقیقا درست قطع نماید.
- اطمینان دهد که پانکریشنکارها روی تشک باقی میمانند تا زمانی که نتیجه مسابقه اعلام شود.
- پس از توافق با رییس تشک، برنده را اعلام کند (با بلند کردن دست برنده).
ماده 18- داوران کناری
دو داور کناری در کنار جایگاه های تعیین شده شان می ایستند. آنها دو پرچم در دست دارند، و نظرات شان را گزارش می دهند تنها زمانی که با داور وسط مخالف باشند. اگر داور وسط گزارش داوران کنار را نبیند، آنها میتوانند با تکان دادن پرچم ها یا با سوت زدن وی را آگاه نمایند. دارو وسط باید مبارزه را متوقف نماید و به نظرات داروان کنار گوش دهد.
همچنین باشد:
- پالسترا و اطراف آن را کنترل و بر آن نظارت نمایند (به ویژه اینکه اطمینان حاصل کنند هیچ کس به جز مربیان نزدیک پالسترا نیست).
- در طول پالسترا حرکت نمایند تا پانکریشنکارها دائما در دامنه دیدشان باشند.
تبصره: وقتی تعداد اشاره ها خیلی زیاد باشد، پرسنلی که امتیازات را برای میز ژوری می نویسند دچار سردرگمی یا اشتباه میشوند. به همین دلیل، رییس ژوری فقط گزارشاتی را در نظر می گیرد که دارو وسط ارائه می دهد. داوران کناری وقتی پرچم را تکان میدهند که با داور وسط مخالف باشند، به طوری که دارو وسط از اختلاف نظر آگاه شود و مجبور شود در امتیاز تجدیدنظر کند.
ماده 19- رئیس تشک
رئیس تشک پشت میز امتیازدهی می نشیند و بر کار داور وسط، داوران کناری و میز داوری منصوب برای هر مسابقه نظارت مینماید. هیئت ژوری تشک فقط امتیازات و جریمههای گزارش شده توسط داور وسط را در نظر می گیرد.
وظایف رئیس تشک:
- بر پالسترا و ناحیه اطراف آن کنترل و نظارت نماید.
- جریمه ها را برای متصدی ثبت امتیازها تایید نماید.
- مسابقه را با پرت کردن یک اسفنج بر روی تشک متوقف نماید تا دارو وسط و داروان کناری را به میز فراخواند در صورتی که مشورت نیاز باشد.
- در صورتی که بررسی ویدئویی درخواست شود، امتیاز نهایی را بدهد
- برنده را برای دارو وسط تایید نماید تا وی بتواند دست برنده را بلند کند
- در صورت تساوی امتیازها، وقت اضافه را اعلام نماید.
- امتیازات را بر روی برگه امتیاز گزارش دهد و آن را امضا نماید.
مسابقه
ماده 20- طول مدت مسابقات
- مسابقات رده سنی 14 تا 15 سال: 3 دقیقه
- مسابقات رده سنی 16 تا 17 سال، 18 تا 19 سال، و 36 تا 56 سال: 4 دقیقه
- مسابقات رده سنی 20 تا 35 سال: 5 دقیقه
- نمایشهای پلیداماس و پالسماتا: حداکثر 2 دقیقه
ماده 21- اعلام و آغاز مسابقات
نام هر دو پانکریشنکار می بایست با صدای بلند و واضح به پالسترا اعلام شود. نام پانکریشنکارها باید 3 بار صدا شود با فاصله دست کم 30 ثانیه ای بین هر صدا زدن. اگر پس از بار سوم، پانکریشن کار در پالسترا حضور نیابد، وی بازنده مسابقه خواهد بود.
وقتی نام پانکریشن کارها صدا شد، آنها باید در طرف اختصاص داده شده به رنگشان بایستند و منتظر داور وسط بمانند تا آنها را فراخواند. داور وسط باید لباس مسابقه و پوشش محافظ را بررسی نماید و در صورت عدم انطباق با قوانین، به آنها 2 دقیقه زمان جهت تعویض بدهد. در صورتی که ورزشکار پس 2 دقیقه با لباس یا پوشش محافظ مناسب به پالسترا باز نگردد، وی بازنده مسابقه خواهد بود. پس از تکمیل بازرسی ورزشکاران، داور وسط دستور “ETIMI” یا Ready را می دهد، ورزشکاران با مشتهای بسته روبروی هم میایستند، و مشت راست شان را تا شقیقه شان بالا می آورند و می گویند “ERROSO” (همین کلمه در پایان مبارزه نیز ادا می شود). مسابقه وقتی آغاز می شود که داور ARXASTHE یا Action را اعلام کند، و برای متوقف کردن مبارزه داور وسط PAFSASTHE یا Stop را ادا میکند.
ماده 22- موضع بی طرف
دستور وضعیت بی طرف ایستاده در آغاز مسابقه و پس از هر وقفه داده می شود. هر دو پانکریشن کار در مقابل یکدیگر می ایستند، مشتهایشان باید به طرف پایین، و دایره وسط در میان آنها باشد، و منتظر دستور “ETIMI” یا Ready داور برای گرفتن حالت مبارزه باشند.
ماده 23- سطح تماس و اهداف
ضربات مشت و لگد به بدن فقط به صورت سمیکانتکت مجاز می باشند.
حملات به نواحی بدن که در زیر ذکر شده ممنوع می باشند:
Ø سر
Ø گردن Ø گلو Ø زانو و زیر آن |
Ø مفاصل
Ø کلیه ها Ø در طول ستون فقرات Ø کشاله ران |
ماده 24- امتیازدهی برای حرکات
تکنیکهای یک امتیازی
- ضربه مشت صحیح به بدن (در حالت ایستاده یا روی زمین)، ضربات مشت به سر باید در کنترل کامل باشند
- لگد صحیح به داخل یا خارج ران
- ضربه زانو صحیح به بدن (روی زمین)
- ضربه صحیح آرنج به بدن یا سر (ایستاده)
تکنیکهای دو امتیازی
- لگد صحیح به بدن (ایستاده)
- ضربه زانو به بدن (ایستاده یا روی زمین)
- پروجکشن (پرتاب) در حالت ایستاده به لگن، و پروجکشن روی زمین (نیم تنه به حالت عمود) و طرف مقابل روی شانه بچرخد.
تکنیک سه امتیازی
- لگد صحیح به سر با کنترل (در حالت ایستاده)
- پروجکشن (پرتاب) از موقعیت ایستاده (حریف از روی بدن پرتابکننده بگذرد و روی پشت یا پهلو بیوفتد).
تبصره ها: تصمیم برای ارزیابی تکنیک ها
- امتیاز تکنیک فقط در صورتی می تواند اختصاص یابد که توسط 2 یا 3 دارو تایید شود.
- ضربات یا پرتاب همزمان امتیاز ندارد.
- هر تکنیکی که درون محدوده پالسترا آغاز شود، اما در بیرون محدوده به زمین بنشیند معتبر و صحیح در نظر گرفته میشود و امتیاز متناظر به آن تعلق می گیرد. در مقابل، هر حمله ای که زمانی آغاز گردد که هر دو ورزشکار بیرون محدوده هستند، منجر به جریمه ای برای حمله کننده خواهد شد.
- هر تکنیکی که با گانگ آغاز شود معتبر و صحیح خواهد بود و امتیاز متناظر به آن تعلق می گیرد.
- هر حمله ای که پس از به صدا درآمدن گانگ آغاز شود منجر به جریمه ای برای حمله کننده می شود.
- پروجکشن (پرتاب) هنگامی ارزش ارزشیابی دارد که ورزشکار بر روی پشت یا پهلو پرتاب شود و کل بدن پالسترا را لمس کند. در غیاب تماس لازم بین ورزشکار و پالسترا (تشک)، غلتیدن در نظر گرفته می شود (ایستاده یا روی زمین) و ارزش امتیاز ندارد.
- خفه کردن می تواند با ساعد انجام شود با کمک یقه لباس یا با کمک پاها.
- تکنیکی که در محدوده های ناحیه رقابت آغاز می شود، اما بیرون ناحیه رقابت به پایان می رسد، معتبر و صحیح در نظر گرفته می شود. برعکس، هر حمله ای که بیرون ناحیه رقابت آغاز شود منجر به جریمه ای برای ورزشکار حمله کننده میشود.
ویژگیهایی که تکنیک پرتاب را معتبر و صحیح می کنند:
- عدم تعادل و توازن (تغییر حالت خنثی)
- آماده سازی برای حرکت فنی (با ورود موقعیت حریف)
- پرتاب (عمل قطعی پرتاب پس از عدم تعادل و ورود)
ویژگیهایی که یک تکنیک ضربه را معتبر و صحیح می کنند:
- مکان مناسب (داشتن تعادل در حالت مبارزه، پیش و پس از حمله)
- فاصله مناسب (حتی اگر تکنیک کنترل شود، باید در احتمال حالت نشست (sinking) باشد).
- سرعت اجرا (اجرای سریع توسط مبارز)
- کنترل (بلوک کردن تکنیک، در فاصله موردنیاز)
- پسروی عضو اجراکننده حمله (پا یا دست پس از حمله باید عقب برگردد).
ماده 25- مبارزه زمینی
برای ورزشکاران تمام ردههای سنی 14 تا 35 سال، ایجاد مانع (بلوک کردن) امتیازی ندارد. در روی زمین، ورزشکار میتواند ضربات مشت و زانو به حریف وارد کند. اگر داور وسط وضعیت ایستا ببیند، باید مبارزه را متوقف کند و به ورزشکاران دستور دهد در موقعیت اولیه حرکت کنند. اگر مبارزه نهایی و در حال اتمام باشد، خفه کردن یا حرکت اهرم می تواند تا 15 ثانیه ادامه یابد.
ماده 26- آسیب و زمان خونریزی
در صورت آسیب دیدن یا خونریزی پانکریشن کار، کادر پزشکی باید فورا مداخله کنند. وسایل تمیز و مناسب و محلولهای ضدعفونیکننده باید آماده و در اختیار آنها باشد. وظیفه رییس کادر پزشکی است که تعیین کند خونریزی و گسترش خون به درستی متوقف شده است و ورزشکار می تواند به مبارزه بازگردد یا خیر.
چنانچه داور وسط تصور کند که پانکریشن کار تمارض به آسیب می کند تا از سابمیشن یا حرکت جلوگیری نمایند، وی میتواند خطا بگیرد. اگر آسیب در نتیجه حرکت غیرمجاز باشد، داور وسط باید مسابقه را متوقف کند و خطا بگیرد.
در صورتی که هر دو پانکریشن کار همزمان آسیب ببینند و قادر به ادامه مسابقه نباشند، پیروزی به شخصی داده خواهد شد که بالاترین امتیاز را تا آن لحظه داشته باشد. اگر امتیاز مساوی باشد، هیئت داوری با هم مشورت می کنند و برای تعیین برنده، رایگیری مینمایند.
ماده 27- وقفه در مسابقه
اگر به هر دلیل مسابقه می بایست متوقف شود (آسیب یا خونریزی، مشاوره داوران و غیره)، دو پانکریشن کار در جای مربوطه شان روبرو به مرکز پالسترا میایستند، بدون اینکه با هم صحبت کنند یا مایعات بنوشند، و منتظر داور وسط می مانند تا آنها را به مرکز پالسترا فراخواند و مسابقه را از سر گیرد.
ماده 28- معیارهای تصمیم گیری
داوران وسط اختیار کامل برای توقف مسابقه را دارند اگر تصور کنند که ورزشکاری در خطر آسیب جدی است یا نمی تواند در برابر یک ضربه، حمله، قفل سابمیشن، یا خفهگی مقاومت کند، حتی اگر ورزشکار یادشده اعلام تسلیم نکند یا ضربه روی زمین نزند. ایمنی ورزشکاران باید همیشه در اولویت باشند.
وقتی یک پانکریشن کار از مبارزه کنار بکشد، یا به صورت شفاهی یا با ضربه زدن روی پالسترا یا روی بدن حریف با دست یا پا، حریف به صورت خودکار به عنوان برنده اعلام می شود، فرقی ندارد که مجموع امتیازات یا زمان مسابقه چه باشد.
اگر در پایان وقت مسابقه، هیچ یک از موقعیت های فوق الذکر پیش نیاید، پانکریشن کاری که بیشترین امتیاز را کسب کرده، برنده مسابقه خواهد بود.
ماده 29- وقت اضافه
وقت اضافه در پایان وقت قانونی مسابقه آغاز می شود. تمامی خطاها و جریمه ها جمع شده طی وقت قانونی مسابقه در وقت اضافه هم منظور و در نظر گرفته می شوند، و امتیاز به 0 باز می گردد. برای رده های سنی پایین، هرگونه وقت اضافه ممنوع است، برای سایر رده های سنی، وقت اضافه 1 دقیقه طول می کشد و پیروز میدان براساس بالاترین امتیاز در پایان وقت اضافه تعیین می شود. اگر امتیازات مساوی باشند، برنده با حکمیت تعیین می شود و تحرک، پویایی، و حملات و حرکات ورزشکاران در نظر گرفته میشوند. داور به لبه بیرونی تشک می رود و با دستور قاضی تشک، داوران ورزشکار برنده را با بالا بردن پرچم متناظر با رنگ ورزشکار، اعلام می کنند. پیروزی توسط اکثریت تعیین می شود.
ماده 30- اعتراض
برگزارکنندگان باید آماده ضبط ویدئویی مسابقات باشند تا این فرصت را به داوران بدهند که هر شکایتی را بررسی کنند.
چنین اختلافی می تواند فقط طی مسابقه پیش آید.
مربی که قصد اعتراض دارد باید بلافاصله پس از آنکه داور امتیازی داد، یک اسفنج به روی تشک پرتاب کند و بنشیند. بنابراین قاضی تشک و داور مسابقه را به محض پایان حرکت در حال انجام، متوقف می کنند. اگر ورزشکار با تصمیم مربی اش موافق نباشد، مسابقه ادامه می یابد. اگر ورزشکار ادعای مربی را بپذیرد، هیئت داوری ویدئوی ضبط شده را بازبینی می کند. اگر شکایت پذیرفته شود، امتیاز مجددا ارزیابی خواهد شد. اما اگر تصمیم حکمیت را تایید نماید، ورزشکار ادها را از دست می دهد و 3 امتیاز به حریف داده می شود.
با این وجود، نتیجه مسابقه، در هیچ صورتی نمی تواند پس از اعلام پیروزی، تغییر کند.
تصمیم رییس داوران در کلیه موارد اختلاف نظر باید پذیرفته و نهایی تلقی شود.
تبصره: اعتراضات فقط می توانند برای حرکات و موقعیت های فنی درخواست شوند. مربیان و ورزشکاران نمی توانند به قضاوت در مورد تجدیدنظره، خطاها یا حرکات غیرمجاز اعتراض کنند.
ماده 31- امتیازات رده بندی مسابقه
امتیازات رده بندی که ورزشکاران برای مبارزه دریافت می کنند (برای هر رده وزنی) جهت تعیین رده بندی نهایی فدراسیونشان مورد استفاد قرار می گیرد.
- جایگاه اول = 10 امتیار
- جایگاه دوم = 8 امتیار
- جایگاه سوم = 6 امتیاز
خطاهای فنی
ماده 32- کم کاری
وظیفه پانکریشنکار است که به طور مداوم فعال باشد و حرکت انجام دهد و مشت و لگد بزند و یا موقعیتش را ارتقا دهد تا حریف را تسلیم نماید، در حالی که تلاش صادقانه ای برای نگهداشتن حرکات در محدوده می نماید.
هنگامی که داور وسط احساس کند که پانکریشن کارها کم کاری می کنند یا می ایستند، وی باید تلاش کند آنها را با دستورات شفاهی تحریک و ترغیب نماید (“Blue/White Open” یا “Blue/White Action”) بدون آنکه در مسابقه وقفه ایجاد نماید. اگر ورزشکاری پس از دستورات شفاهی داور، همچنان به کم کاری خود ادامه دهد، داور وسط باید دستی را که مچبند همرنگ لباس پانکریشن کار کمکار را دارد بلند کند و بدین طریق به پانکریشنکار اخطار دهد. هر اخطار باید در برگه امتیاز گزارش شود.
نخستین هشدار برای کم کاری شفاهی است و هیچ پیامدی ندارد، اخطارهای بعدی موجب 1 امتیاز برای حرف میشود و سه اخطار موجب می شود مبارز کمکار بازنده اعلام شود.
کمکاری شامل موارد زیر است:
- تاخیر در انجام حرکت با گفتگو با مربی
- ترک پالسترا بدون اجازه
- زمان طولانی صرف کردن برای بازگشت به مرکز پالسترا جهت شروع مجدد
- سواستفاده از تایماوتها
- فرار از پالسترا. خروج از محدوده (اوت) وقتی در نظر گرفته می شود که هیچ بخشی از بدن پانکریشن کار ناحیه ناحیه را لمس نکند یا وقتی هر بخشی از بدن پانکریشنکار خارج از ناحیه رقابت باشد.
- فرار از پوزیشن برای جلوگیری از مبارزه سرپایی یا خوابیده
- پشت کردن به حریف به منظور جلوگیری از ضربه
- شروع نادرست (مثلا شروع مبارزه پیش از دستور داور)
ماده 33- حرکات و فنهای غیرقانونی
تمامی خطاها تحت اختیار کامل داور وسط خواهند بود. اگر پانکریشن کار، آییننامه اخلاقی اتحادیه جهانی کشتی را به طور خشن یا ناجوانمردانه و غیرورزشی نقض کند، داور وسط باید او را از آن مسابقه یا کل رقابت محروم نماید. هر متخلف باید جهت بررسی عضویت گزارش داده شود.
هر خطا منجر به 1 امتیاز برای حریف می شود، و سه خطا منجر به اخراج از بازی می گردد.
اگر پانکریشت کار به دلیل حرکت غیرمجازی مصدوم شود و نتواند به مسابقه ادامه دهد، ورزشکاری که سبب آسیب شده باید از مسابقه اخراج شود.
حرکات غیرمجاز شامل موارد زیر است:
- ضربه به سر، گردن، گلو، ستون فقرات، کلیه ها، مفاصل، زانوها و آرنج ها
- لگد به حریفی که روی زمین خوابیده
- حرکت اهرم بر ستون فقرات، فشار بر ناحیه تناسلی
- شکستن عمدی استخوان ها یا مفاصل (برای مثال به حریف زمان کافی ندهد تا در موقعیت های سابمیشن، روی زمین ضربه بزند).
- ضربه با سر، درو از جلو مخرب
- گاز گرفتن، خراش انداختن، تف کردن
- قرار دادن انگشت در قسمت های حساس بدن (چشم، گوش، بینی)
- کشیدن مو، بینی، گوش ها، یا حمله کردن و ضربه زدن به کشاله ران
- پروجکشن (پرتاب) کنترل نشده (برای مثال پرتاب ایستاده روی سر یا گردن و فرود آمدن روی زانوی پرتاب کننده)
- کوبیدن حریف روی زمین برای دفاع در مقابل اهرم یا خفه کردن.
- ترکیب قفل مفصل و پروجکشن (پرتاب)
- استفاده از انگشتان تکنیکهای خفه کردن گلو یا نای
- پیچاندن یا پا گذاشتن روی سر یا گردن
- انداختن حریف یا انداختن خود برای بلوک کردن، یا واژگون کردن، فقط با گرفتن گردن حریف
- پیچاندن انگشت های دست یا پا
- حرکت صلیب، کفتربند، قوطی باز کن
- اجرای فن با کمتر از 4 انگشت
- پوشاندن پوست با هر نوع ماده یا استفاده از گاز پانسمان یا هر نوع ماده محافظی بدون اجازه رییس کادر پزشکی و بدون موافقت داور
- بحث کردن یا توهین به هر شخص حاضر در سالن مسابقات
- بی اعتنایی به ایمنی خود با عدم محافظت از خود
- قرار دادن دست ها روی صورت طی مبارزه روی زمین یا حالت ایستاده
- کشیدن یا هل دادن سر از عقب حریف در حالت ایستاده یا خوابیده روی زمین
- لگد تبری (کشیدن لگد از بالا به پایین، ضربه با پاشنه پا)
ماده 34- روش های اخراج
به آیین نامه اخلاقی اتحادیه جهانی کشتی اشاره دارد و هر شکلی از خشونت، وحشیگری یا بدرفتاری رو محل مسابقات را محکوم میکند. اگر ورزشکار، مربی، یا تماشاچی اقدام به ادای کلمات، اشارات، یا حرکاتی غیرقابل قبول نماید، مسئولیت داور وسط است که قضاوت نماید که آیا رفتار، نقش و تخلف بوده یا خیر. وقتی داوران وسط اعلام کند که رفتار نقض و تخلف بوده، آنها اعلام نخستین اخطار را به فرد به عنوان اخطار پیش از اخراج شدن، می دهند. نخستین هشدار یک امتیاز رده بندی از تیمی که فرد نماینده آن است، کم می کند. اگر تخلف ادامه یابد، مسئول تخلف از مسابقات اخراج می شود. اخراج موجب کم شدن 2 امتیاز ردهبندی از تیم می شود. چنانچه داوران وسط احساس کنند که رفتار فراتر از تخلف و نقض معمول است، آنها می توانند اخطار نخست را انجام ندهند و مستقیما فرد را برای عملش اخراج کنند.
نمونه های تخلفات
- فحش دادن طی مسابقه
- پرخاشگری نسبت به داوران
- تهدید کردن داوران
- تماس فیزیکی با داوران
- اشارات یا فریادهای مربی
- پرتاب کردن شی
- بحث کردن و ایجاد وقفه در مسابقه
- امتناع از ایستادن روی پالسترا برای اعلام برنده
پلیداماس
پلیداماس یک رویداد تیمی طراحی رقص است به یاد برنده المپیک باستانی، پلیداماس از اسکوتوسا در تسالی که برهنه و بدون سلاح، سه نگهبان امنیتی مسلح داریوش پادشاه ایرانی به نام “جاویدانها” را نابود کرد. آن شاهکار در پایان قرن پنجم پیش از میلاد در حیاط قصر وی در سوسا بدست آمد.
ماده 35- مشارکت
تمامی ورزشکاران سنین 18 ساله یا بالاتر می توانند در پلی داماس شرکت کنند. تیم ها متشکل از سه حمله کننده و یک مدافع هستند، و می توانند زن یا مر د باشند.
ماده 36- برنامه
پلی داماس نمی تواند بیش از 2 دقیقه طول بکشد. ورزشکاران می توانند تکنیک ها را به انتخاب خود ارائه دهند اما هر برنامه دست کم باید شامل 6 ترکیب باشد. طی پلی داماس، شما می توانید تکنیک هایی را اجرا کنید که در مبارزه ممنوع می باشد.
انواع حملات زیر، در هر برنامه شامل می شود:
- حمله از بالا با یک ضربه عمودی از بالا بر روی سر
- حمله ای که از سمت راست حمله کننده آغاز می شود موازی با سمت چپ مدافع، مستقل از ارتفاع حمله
- حمله ای که از سمت چپ حمله کننده آغاز می شود موازی با سمت راست مدافع، مستقل از ارتفاع حمله
- حمله از جلو، مستقل از ارتفاع حمله
- سلاحهایی که توسط حمله کنندگان مورد استفاده قرار می گیرند شامل:
- چماقی ساخته شده از چوب، با ضخامت حدود 2 سانتی متر و طول 50 تا 60 سانتی متر
- خنجری ساخته شده از چوب یا مواد الاستیکی، با ضخامت حدود 1 تا 2 سانتی متر و طول 20 سانتی متر
- نیزه ای ساخته شده از چوب، با ضخامت 2 سانتی متر و طول 185 سانتی متر.
ماده 37- ارزیابی
هیئت داوری متشکل از یک رییس تشک که پشت میز امتیازدهی نشسته و سه داور که در هر طرف پالسترا نشسته اند. هیئت داوری عملکرد هر تیم را طبق معیارهای زیر ارزیابی می کند:
- کاربرد پویای ترکیب ها
- زمانبندی درست حرکات دفاع و حمله
- فاصله مناسب نفوذ
- تنش، توجه، حالت پویا، و موضع مبارزه دائم، تمرکز پیش و پس از کاربرد ترکیب ها
- خنثی سازی هر حمله کننده در ترکیب آخر
- کاربردهای مختلف در تکنیک ها و ترکیب ها
پالسماتا
رویداد پالسماتا (دفاع)، جنبه تاریخی پانکریشن را برجسته می کند و رقابت بین اطلس و افلاطون را نشان می دهد، و آموزشی که در کرت، اسپارت، آرگوس و سایر شهرهای یونان باستان انجام می شد. رقابت های پالسماتا نشاندهنده کیفیت و دانش سطح فنی تمرین ورزشکاران است.
ماده 38- مشارکت
هر ورزشکار بالای 6 سال می تواند در پالسماتا شرکت نماید. تیم ها متشکل از دو پانکریشن کار هستند، هر دو از یک جنسیت. برای رقابت های قهرمانی قاره ای و جهانی، کشورها می توانند فقط یک تیم زنان و یک تیم مردان داشته باشند. طی پالسماتا میتوان تکنیک هایی اجرا کرد که در مبارزه ممنوع است.
ماده 39- برنامه
پالسماتا نمی تواند بیش از دو دقیقه طول بکشد.
ورزشکاران می توانند تکنیک هایی به انتخاب خود اجرا کنند اما هر ارائه باید ترکیبی از پانکریشن ایستاده و زمینی باشد.
برنامه حمله باید فرم های واقعی از حمله باشد که بتواند خارج از محدوده های قوانین رخ دهد (خارج از سالن ورزشی و در موقعیت هراس و وحشت). تحت چنین شرایطی، مکانیزم های دفاعی ورزشکاران به گونه ای عمل می کنند که می توانند به سطحی برسند تحت عنوان “Pammachos” (مبارز نهایی). پایان پالسماتا همیشه یا با یک ضربه نهایی انجام می شود یا با تسلیم شدن یکی از پانکریشنکارها. تحت هیچ شرایطی نباید صدمه و آسیبی وارد شود.
پالسماتا باید تصویر واضح و مشخصی از پانکریشن را نشان دهد. بنابراین، حرکات نمایشی درجه بندی نمی شود، زیرا این رویداد نباید کیفیت را فدای نمایش کند.
ماده 40- ارزیابی
هیئت داوری متشکل از یک رییس تشک که پشت میز امتیازدهی نشسته و سه داور که در هر طرف پالسترا نشسته اند. هیئت داوری عملکرد هر تیم را طبق معیارهای زیر ارزیابی می کند:
- کاربرد پویای ترکیب ها
- زمانبندی درست حرکات دفاع و حمله
- فاصله مناسب نفوذ
- تنش، توجه، حالت پویا، و موضع مبارزه دائم، تمرکز پیش و پس از کاربرد ترکیب ها
- خنثی سازی هر حمله کننده در ترکیب آخر
- کاربردهای مختلف در تکنیک ها و ترکیب ها
سیستم امتیازدهی برای پلی داماس و پالسماتا
در رویدادهای پلی داماس و پالسماتا، امتیازات با کارت های مربعی نشان داده می شوند که با نخستین سوت رییس تشک همزمان توسط داوران بالا آورده می شوند و به سمت رییس تشک برگردانده می شوند. امتیازات سپس اعلام می شوند و به سمت تماشاگران چرخانده می شوند. با سوت دوم داور، تمام کارت ها پایین آورده می شوند.
محدوده امتیازدهی از 0 تا 9 است. در صورتی که برنامه ای بیش از 2 دقیقه وقت معمول به طول انجامد یا یک پانکریشن کار از محدوده تشک خارج شود، تیم هر بار 0.3 امتیاز از دست می دهد. بیرون رفتن از محدوده تشک برای برداشتن اسلحه، خطا محسوب نمی شود.
پس از ثبت امتیازات اختصاص یافته توسط داوران، رییس ژوری بالاترین و پایین ترین امتیاز را پاک می کند و مجموع امتیازات باقیمانده را جمع می زند.
سپس تیم ها طبق میانگین امتیازات خود به ترتیب نزولی در رده بندی قرار می گیرند. در صورت امتیاز مساوی بین تیم ها، ردهبندی به صورت زیر تعیین می شود:
- در صورت برابری، کمترین امتیاز حذف شده اضافه می شود.
- صورت برابری، بالاترین امتیاز حذف شده اضافه می شود.
اگر پس از اعمال معیارهای فوق، امتیازات هنوز برابر بود، تیم های مساوی، با تیم داوری جدید روی پالسترا باهم دوباره رقابت میکنند.
پانکریشن
ماده 41- قواعد عمومی
رویارویی در پانکریشن به این صورت تعریف می شود: دو ورزشکار سنین 18 تا 35 ساله که هدفشان پیروزی در مقابل حریف از طریق کسب امتیاز است، تکنیک های ضربات مشت و لگد می توانند تا زمان کسب ناک اوت (ضربه فنی) طبق قوانین حاضر، اعمال شوند.
قوانین و مقررات پانکریشن همان قوانین و مقررات پانکریشن آتلیما هستند، به استثنای مفاد زیر:
ماده 42- لباس
طی مبارزه، حریفان پانکریشن باید شورتها و تیشرت تایید شده توسط اتحادیه جهانی کشتی، بدون نوشته و اسپانسر، بر تن کنند. تنها نوشته مجاز، نوشته پانکریشن است. داوران باید آندیمای قرمز بپوشند.
ماده 43- پوشش محافظ
طی مبارزات، ورزشکاران همان پوشش محافظ مورد استفاده در پانکریشن آتلیما را می پوشند همراه با دستکش هایی که باید 10 اونس وزن داشته باشند با شست بسته. پوشیدن کلاه ایمنی برای محافظت از سر (به رنگ آبی یا سفید) الزامی است.
ماده 44- امتیازات
امتیازات، نواحی که انجام آنها، و نواحی فنی و محدود، برابر با قوانین و مقررات مفاد 25، 26، و 35 پانکریشن آتلیما هستند.
اگر طی مبارزه، یکی از دو ورزشکار در اثر ضربه بر روی زمین بیوفتد، تا 8 شمرده می شود، و به ورزشکار دیگر 4 امتیاز داده میشود. اگر بار دوم این اتفاق بیوفتد، دوباره تا 8 شمرده می شود، و ورزشکار دیگر 4 امتیاز می گیرد. اگر برای بار سوم اتفاق بیوفتد، ورزشکار خود به خود بازنده مسابقه خواهد شد.
اگر طی شماره ورزشکار ثابت نکند که قادر به ادامه مبارزه است، داور تا 10 به شمارش ادامه می دهد و آن ورزشکار را به عنوان بازنده اعلام می کند.
ماده 45- قفل ها
در کار روی زمین، همان قوانین پانکریشن آتلیما اعمال می شود. هیچ امتیازی برای بلوک کردن در نظر گرفته نمی شود، ضربات مشت، زانو، اهرم، یا خفه کردن که حداکثر 15 ثانیه به طول بیانجامند در نظر گرفته می شوند.
مفاد نهایی
قوانین حاضر مورد تایید اتحادیه جهانی کشتی می باشند، و می توانند در هر زمانی که اصلاحات جزیی لازم باشد، تغییر یابند.
در صورت اختلاف در خصوص تفسیر یا کاربرد، نسخه انگلیسی اولویت و ارجحیت دارد.